do 10-7: Sanibel Island

Uitslapen
Vanochtend een aparte gewaarwording. We werden pas om 9.30 wakker! Om 7 uur had Esmée mij al eens gewekt. Ze wilde al facetimen met Corrina, maar ik zei dat ze nog even moest wachten totdat iedereen wakker was.... Nu we zo laat wakker werden gingen we maar eerst snel naar het ontbijt. De kinderen hebben weer lekker wafels gemaakt en wij namen yoghurt, scrammbled eggs en bagels.
Snel naar de kamer om te facetimen! Oh zo schattig. We hebben Chelsey gezien. Lief!

Naar het strand
We pakten de handdoeken bij elkaar, smeerden ons alvast in en gingen op pad.
Nadat we 6 dollar voor de Tollbrug hebben betaald genieten we van het mooie uitzicht op de brug en rijden het eiland op.

We stoppen bij het visitor center. Ik haal een kaartje van het eiland, dat overgaat in Captiva eiland en we rijden richting een strandje. We parkeren voor een paar dollar en lopen naar de beach.

Prachtig wit zand, blauwe lucht en heel veel schelpen. Daarvoor wilde ik hier naartoe. We leggen ons 'kleedje' neer en de kids liggen al in het water. Gebroken schelpen doen wel zeer aan je voeten ;-). Maar dat mag de pret niet drukken. Na een uurtje spoelen we ons weer af onder de douches en springen weer in de auto.

Ding Darling Wildlife Refuge
We nemen de weg van 4 miles die door het natuurgebied Ding Darling Wildlife loopt. Hier mag je heel langzaam rijden. We stoppen meerdere malen onderweg en zien vooral veel springende vissen! En wat je ook probeert, die zijn niet vast te leggen op een foto,hahaha.

We rijden door naar Captiva. Op het florida forum heb ik gelezen over de Bubble Room. Een restaurant. Een echte must do. Tjsa, daar stonden we dan. Voor de deur. Het was half 4. Om 3 uur ging het dicht en om half 5 weer open. Ja, daar hebben we niet op gerekend. Er zitten nog wat mensen binnen, dus we doen heel brutaal en stappen toch naar binnen. We kunnen niets bestellen. Dus maken we alleen wat foto's van het interieur.

Echt heel leuk. Maar ja, nu niets aan te doen.
Dit is ook het einde van het eiland. We rijden weer terug naar Sanibel en de brug die ons naar het vaste land brengt.

Avondeten
Het is half 5. Een beetje een lastige tijd. Gaan we terug naar het hotel? Of gaan we met een ommetje eerst wat eten onderweg? We besluiten het laatste te doen. We rijden naar downtown Fort Meyers. Hier ziet het er ook leuk, gezellig europees, uit. Eigenlijk wil ik wel bij een Perkins restaurant eten. Daar hebben we twee jaar geleden een keer ontbeten en nu wil ik er wel eens avondeten. Ze zitten echt overal in deze regio. Zo gezegd zo gedaan. Ik had een chicken pot pie. Dit was eigenlijk gewoon een porseleinen bak met bloedhete ragout erin. Ik vond het niet voor herhaling vatbaar. De rest had gewoon voor kip of garnalen gekozen. Een veilige, maar lekkere keus.

Zwemmen
Het voordeel van bijtijds eten is dat er nog tijd is om te zwemmen. Dus bij 'thuiskomst' liepen de kids meteen door naar het zwembad. Pascal trok ook weer zijn zwembroek aan en ik ging even lekker douchen. Ik had het gevoel dat overal zand zat, terwijl ik niet eens in de zee gezwommen heb. En onder de douche heb je minder last van de muggenbulten.... grrrr

Nu is iedereen weer fris gedoucht op de kamer. De tv is wel even een lekkere ontspanning voor ze.

Ook nog even een foto van de auto. Het lijkt wel of we elke dag weer nieuwe knopjes in de auto krijgen... Vandaag zag Pascal dat je het gaspedaal in hoogte kan verstellen. De leren bekleding wordt heel heet, maar niet getreurd. Dan zet je de airco in de stoel aan. Je kont bevriest gewoon, hahaha. Ik kende wel stoelverwarming, maar dit is nieuw voor mij! We hebben dus ook een open dak/ schuifdak. We laten het dicht want de zon maakt het dan veel te heet in de auto. We hebben 8 zitplaatsen. Maar als we rondreizen gaan de achterste 3 stoelen plat zodat we ruimte hebben voor onze bagage. En de navigatie die wel in onze auto zit, maar die we niet besteld hebben is echt super handig. We beginnen hem zelfs te begrijpen!